Gezellige dag

5 september 2014 - Lac de Madine, Frankrijk

Uiteraard weer vroeg wakker, weer heerlijk ontbeten. Vreemd genoeg voelde ik mij nog steeds fit, ondanks de weinige uren slaap. Het stuk gras waar ons kamp op stond, was behoorlijk nat geworden. Theo had weer zin om mee te rijden met de groep. Dus Geert zat met mij opgescheept als navigator. Omdat Christine en Melanie in de ontbijtploeg zitten en Dieneke en Merel eerder weggaan omdat ze op tijd bij de eerste eigen checkpoint willen zijn, waren Geert en ik met zijn 2-en om het kamp af te breken. Na een uurtje hard werken kwam Christine ons versterken en waren we evengoed rond de klok van 9 uur klaar. We hadden Theo (sorry Theo) niet eens gemist!! We waren een gestroomlijnd team! Vandaag was de etappe door de graanschuur van Parijs heen, met weinig tank stations dus bij de eerste tankstation gingen we denken en daar was ook een supermarkt!!! Echt perfect dus!! Gelijk weer boodschappen gedaan, mijn haarlak was op dus dat ook weer even aangeschaft. Voor Geert en mezelf KinderBueno gekocht en cola voor onderweg. Uiteraard smaakte dat erg lekker, het werd weer een warme dag. De omgeving was zo anders dan afgelopen dagen, geen echte heuvels maar dwars door de graanvelden. Overal graanrollen lagen op het land en we gingen dwars door kleine dorpjes heen. Ineens zag ik het DOA team rijden, helaas was het druk met verkeer en konden we niet langzij komen. Even later gingen hun naar links en wij naar rechts. Geert toeterde en een aantal renners zagen dat wij het waren.

Opeens zag ik een hele bekende vlag, het was de vlag van Julianadorp. Daar hadden Dieneke en Merel een checkpoint gemaakt, we zijn toen ook gestopt omdat we ze vlak daarvoor tegenkwamen. Het zou niet lang meer duren voordat de renners langs zouden komen. Dieneke en Merel stonden ter plekke omelet te maken voor de renners, met stokbrood, wat rook dat lekker. Ik zette mijn videocamera in de berm, kon ik ze mooi filmen als ze binnen kwamen. Met de camera van Theo foto’s gemaakt. Toen de renners nog niet kwamen, andere teams aangemoedigd. Team DOA verscheen om de bocht en gingen lekker relaxen. Zo’n stokbroodje omelet ging er wel in bij de renners. Ze hoefde niet meer ver te rijden naar de camping, dus na een praatje met de renners zijn we weer ingestapt en naar de camping gegaan. Want ja het kamp moest weer opgezet worden. Gelukkig kon Christine en Melanie ook meehelpen. Melanie was helaas zoek, ze ging een stukje wandelen of zwemmen, ze was weg, dus we konden nog niet wegrijden. Na een hoop getoeter van Geert kwam ze eindelijk en konden we naar de camping gaan. Het was weer even zoeken, door het vele geklets van mij miste Geert de afslag. Verderop weer omgekeerd en de afslag genomen, we kwamen gelukkig weer op de bestemming aan. Helaas was het niet echt een camping, een hobbelig stuk weiland met om 2 meter een geul in de grond. Dat was niet echt handig. PFFFFT een plekje uitgezocht en gekeken hoe we alles neer gingen zetten. Dit keer hadden we veel ruimte. Geert ging kijken of we stroom konden krijgen, de gebouwen waren namelijk ver weg. Maar hij is niet voor niks elektricien, we hadden stroom via via via. Alle tenten opgezet, Merel en Dieneke waren ook ondertussen gearriveerd en gingen ons mee helpen. We waren net klaar met alle tenten, luchtbedden en slaapzakken, we gingen zitten………en daar kwam Theo de bocht om en plofte neer in zijn stoel. We hadden het net op tijd gered!!! Theo wilde graag een biertje, dus die kreeg hij ook …..De andere renners kwamen ook binnen en stonden verbaasd dat het hele kamp weer was opgezet! We zijn gewoon een goed team!!! We vullen elkaar aan en helpen elkaar. Zo hoort het ook!!! Dieneke ging heerlijke broodjes maken, dat deed ze gisteren ook, stokbrood met brie en tomaat, dat was smullen. Ik ben met Thom en Tjalf gaan zwemmen in Lac de Madine een meer bij de camping.  Het water was lekker koel. Daarna lekker gedoucht, helaas hadden ze daar niet veel douches en WC’s. Ja wel meerdere gaten, maar dat ga ik niet doen haha. Dus ik moest even wachten voordat ik heerlijk kon douchen. Maar het was het wachten waard. Daarna lekker gaan eten, direct na het eten Theo gemasseerd, hij had veel last van een bepaald spiertje. Na Theo nog andere renners gemasseerd, ik was dit keer vroeg klaar dus dat werd weer lekker genieten van een radlertje met chipjes en nootjes. De maan was net niet vol, maar was schitterend. Ik stak weer waxinelichtjes aan. Dit was weer zo’n geluksmomentje. Veel gelachen met Theo en Geert. De andere waren naar de avondetappe. Er kwam steeds meer bewolking, het leek wel minder koud te worden. Het was weer een aangename temperatuur. Omdat ik toch wel moe werd  ging ik lekker vroeg naar bedje toe (22:30) ondanks dat het gezellig was.

Foto’s

2 Reacties

  1. Theo:
    18 oktober 2014
    Anouk,

    Ik heb je niet gemist hoor!
  2. Ben Dekker:
    18 oktober 2014
    Mooi geschreven Anouk. Leuke herinneringen