Extra passagier......

7e dag 3-9-2014

Ik had beter geslapen dan gisteren, waarschijnlijk omdat mijn tentje iets schuin stond. Eerst maar weer lekker ontbijten, langzamerhand kwam iedereen ook ontbijten. Ik had het toch nog een beetje koud, dus na het ontbijt lekker gedoucht en mijn spullen ingepakt. Geert zou rijden en ik mocht van Theo navigeren, hij wilde achterin zitten, lekker rustig genieten. Merel ging weer met Dieneke mee naar de checkpoints. Nadat de renners om 7:30 vertrokken het kamp weer afgebroken. Ik maakte tijdens het afbreken filmpjes zodat de renners konden zien wat wij allemaal doen op een dag. Als ik dat nu terug zie (ik ben het aan het monteren) schiet ik weer in de lach en besef ik dat ik het leuk gehad heb. Even voor 9-en waren we klaar met het kamp opruimen en dus bus was weer ingepakt.  De route voor de dag in beide TomToms gezet en we konden op pad gaan. Er stond een harde wind en het was koud. We reden een heel gedeelte over de route heen, met de auto was het al zwaar door de kleine maar vele heuveltjes, dus ik kreeg meer respect voor de renners. Onderweg ook nog wat gefilmd en gesprekken tussen geert, Theo en mijzelf opgenomen. Wel lachen af en toe. Of snurken en vrijgezel zijn.  HAHAHA Ik mocht ook een cd kiezen om te draaien het werd Knuffelrock, die stond de afgelopen dagen ook al op. Gewoon heerlijke rustige muziek.  Op een gegeven moment ging de telefoon, dat was Esmee, ze vertelde dat ze in de bezemwagen zat en wilde met ons meerijden, ze kon helaas niet zeggen waar ze precies was. Ze probeerde Dieneke op te bellen zodat ze mee kon rijden met Dieneke en Merel. Wie weet konden we haar dan op een checkpoint oppikken. Ze had haar adem niet onder controle had hyperventilatie en duizeligheid. Toen ik ophing zag ik Geert als bezorgde vader, hij zei dat dit kwam doordat ze weinig slaap gehad had afgelopen nachten. Ze was oververmoeid. Opeens zag ik wat renners, helaas niet van ons team. En later ja hoor, zag ik Ben, Herbert en Thom van ons team!! Wat leuk, maar zag dat ze het moeilijk hadden!! Theo bood ze een Heineken aan haha dat staat ook op film wel grappig. Nog geen 5 minuten later zagen we de bus van Dieneke aan, maar Esmee zagen we niet. Dieneke had contact gehad met de bezemwagen en Esmee zou bij ons checkpoint afgezet worden, dan kon ze met ons mee rijden. Het was nog steeds behoorlijk koud. Even gekletst met iedereen terwijl ik ze aan het filmen was, leuk om dat weer terug te zien. Opeens zagen we de bezemwagen, Esmee stapte uit en kreeg flinke knuffels van Ellen, het was een mooi emotioneel moment tussen moeder en dochter. Toen de renners weer bijgevuld waren stapte ze weer op en Esmee ging met ons mee in de grote bus. Daar zat ze lekker veilig en warm. Theo zette haar fiets achterin, wat er nog met gemak erin ging. Ze zag bleekjes, maar kon ook niet echt eten. Ik zei dat ik haar tent als eerste zou opzetten zodat ze een dutje kon doen en bij kon komen. Dat vond ze goed. Maar we hadden nog wel wat km te gaan voordat we de camping bereikten. We hadden eigenlijk allemaal wel trek in koffie, op eens kwamen borden tegen met een grote gele M. HMMM lekker koffie (alleen ik nam cola, had gewoon dorst). Het was even zoeken naar de Mac, een bakkie gedaan bij de McDonald’s. Geert, Theo en Christine gingen gelijk boodschappen doen, de supermarkt zat ernaast, dus lekker makkelijk. Esmee, Melanie en ik bleven achter. Ik ging wel even snuffelen in een winkel naast de Mac, dat was eens soort Franse Action met leuke spulletje. Ik kocht daar een stylus, want ik was de mijne kwijtgeraakt. De boodschappen zaten in de bus, en we gingen weer op pad. Weer een gedeelte door Zwitserland heen over kleine weggetjes (volgens Geert en Theo waren dat geitenpaden) en dwars door een bos heen. Het was weer een mooie rit. We kwamen nu wat later aan op de camping, maar konden wel weer er gelijk op. Eerst de tas van Esmee opgezocht zodat ze lekker kon douchen en ik zou ondertussen haar tent opzetten met luchtbed en dekentje. Het kamp stond weer binnen no time klaar. Dus we konden lekker aan de wijn, bier en radler met chips. Perfecte combinatie en heerlijk genieten weer. Esmee was niet zo moe meer, ze ging lekker chillen met een muziekje op. Theo, Geert, Esmee en ik gingen naar de finish in de hoop dat we de renners met veel gejuich binnen konden halen, maar helaas het duurde nog wel even voordat ze kwamen. We wilden om 18:00 gaan eten, maar werden weggestuurd, we konden pas om 18:30 eten…..we gingen weer naar ons kamp toe. Toen was het tijd, en wat bleek een echte Hollandse maaltijd, een bal gehakt, met aardappelen en boontjes. Het smaakte ook nog lekker. Terwijl we aan het eten waren, kwamen Dieneke en Merel en tot onze verbazing John en Ellen. Helaas waren verkleumd door de kou en zijn ze in de volgauto gestapt. Ik kon dat heel goed begrijpen. De rest van het team kwam helaas weer laat thuis op de camping aan, ze konden gelijk eten, daar hadden sommige wel trek in! Na het eten ging ik weer masseren, zelf  had ik ook last van mijn onderrug (door het fietsen op Col de L’Echelle en Alpe D’Huez), gelukkig was Geert zo lief om mij ook even te masseren nadat ik iedereen gemasseerd had. Hij masseerde Esmee en Ellen wel eens, dus hij wilde mij ook masseren. Wat was dat lekker zeg, daarna nog ingesmeerd met Biofreeze, toen nog een Radler genomen en nog even genoten van de vele sterren die aan de hemel stonden. En een keer niet als laatste naar bed gegaan. Ik viel als een blok in slaap.